Jongeren zijn geen makkelijke praters, zeker niet over hun gevoelens. En juist in de puberteit gebeurt er zoveel in het leven en het lichaam van een jongere dat verschillende emoties op roept. Wanneer een jongere te lang last heeft van gevoelens van depressiviteit, angst, boosheid, eenzaamheid of verdriet, is creatieve therapie een ingang. Niet door veel te praten, maar door te doen en te ervaren. Met opdrachten en materialen die jongeren aanspreken: klei, verf, speksteen, touw, spuitbussen ,etc.
Door middel van creatieve opdrachten leeft je puber zich uit. Hij of zij maakt contact met zijn of haar emoties en ruimt pijnlijke gevoelens op. Stap voor stap ontdekt je puber nieuwe mogelijkheden om zich weer goed te voelen.
Omdat kinderen en jongeren deel uitmaken van een gezin vind ik het belangrijk om de ouders of verzorgers bij de therapie te betrekken. Ouders zijn belangrijk in het vinden van een oplossing van hun kind. Ook kunnen ouders soms onbewust een bepaald probleem van hun kind in stand houden. Door ook te investeren in de omgeving van het kind kunnen ouders hun kind helpen om overeind te komen en te blijven.
In overleg worden de ouders uitgenodigd om samen en/of individueel te onderzoeken op welke wijze zij hun kind kunnen steunen.